Muszę powiedzieć że w przeciwieństwie do egzaminów które zdawałem w ciągu ostatnich lat DEVASC był wyjątkowo na czasie i praktyczny. Od wielu lat odnoszę wrażenie, że egzaminy są układane w ten sposób, aby sprawdzać czy kandydat potrafi nauczyć się na pamięć mało przydatnych rzeczy. Trochę jak z matematyką na maturze, która nie uczy rozwiązywania praktycznych problemów i myślenia, ale sprawdza, czy potrafimy bez zastanowienia i refleksji wykorzystywać zapamiętane wzory. Osobiście mam wrażenie, że egzaminy coraz mniej zawierają rzeczywiście praktyczną i przydatną na rynku pracy treść. Pytania często skupiają się na sprawdzaniu detali, wręcz corner case’ów, które powinno się odszukiwać w dokumentacji. A nacisk moim zdaniem powinien być na rozumienie jak działa wybrana technologia i produkty. Wyjątek stanowią tu egzaminy eksperckie takie jak CCIE, szczególnie w części praktycznej gdzie trzeba wykazać się w praktycznych scenariuszach w labie. Moim zdaniem widać te problemy niestety przy prawdziwych projektach. Wielu inżynierów pamięta rzadko wykorzystywane parametry poleceń, ale nie potrafi ze sobą łączyć faktów, czy zbudować ciągu przyczynowo-skutkowego swoich działań. A powinni rozumieć w jaki sposób wdrażana przez nich konfiguracja wpłynie na całość infrastruktury IT.

Na tym tle DEVASC plasuje się znacznie lepiej. Oczywiście zdarzyły się pytania niejasne, czasem sprawdzające rzeczy “pamięciowo”. Lecz generalnie egzamin dość dobrze odnosi się do tego jakie kompetencje umiejętności wykorzystuje w rzeczywistych projektach. Oczywiście pamiętajmy, że mówimy o egzaminie podstawowym, niemniej praktyczność działa na jego korzyść. Zatem można śmiało powiedzieć że osoba, która zda DEVASC rozumie ideę wdrażania automatyzacji, zna podstawy programowania. Potrafi też w sposób programowalny używać interfejsów API różnych platform sprzętowych i software’owych. Nie da się egzaminu zdać bez podstawowej wiedzy o REST API czy programowania w języku Python. Bez wiedzy i praktyki idącej w parze.