Na początku października nakładem wydawnictwa CiscoPress została wydana książka Cisco Certified DevNet Associate DEVASC 200-901 Official Certification Guide. Na tą książkę czeka wiele osób, które mają w planach przystąpienie do egzaminu. Zainteresowane nią są też osoby, które po prostu chcą poznać świat DevNet. Pożyczyłem książkę na kilka godzin od znajomego, dzięki temu mogę wam przedstawić jej recenzję.
W krótkim artykule opisującym nowości w języku Python w wydaniu 3.9 zwróciłem uwagę na dwa operatory pozwalające na operowanie na zmiennych typu słownikowego (dict). W dzisiejszym wpisie w ramach Wtorków z Pythonem pokażę Ci kilka sposobów na łączenie dwóch lub więcej zmiennych słownikowych ze sobą. Pisząc swoje programy do automatyzacji bardzo często będziesz te operacje wykonywać.
W dzisiejszym artykule posługiwać będę się trzema zmiennymi słownikowymi. Zdefiniuje je w poniższy sposób. Zauważmy, że zarówno w zmiennej x jaki i z występuje klucz ’a’, lecz ma przypisane inne wartości.
>>> x = {'a': 1, 'b': 2}
>>> y = {'c': 3, 'd': 4}
>>> z = {'a': 5, 'f': 6}
Pierwsza metoda łączenia ze sobą dwóch zmiennych typu słownikowego polega na wykorzystaniu metody update(). Gdy wywołamy ją jako metodę zmiennej x jako argument podając zmienną y, to zawartość zmiennej y zostanie doklejona do zmiennej x.
>>> x.update(y)
>>> x
{'a': 1, 'b': 2, 'c': 3, 'd': 4} W przypadku, gdy nazwy kluczy się powtarzają, wartość klucza w zmiennej, dla której metoda jest uaktualniana zostanie zaktualizowana
>>> x.update(z)
>>> x
{'a': 5, 'b': 2, 'f': 6} Dlatego ważne jest by dokładnie rozumieć kierunek działania metody update(). Wywołanie jej ze zmiennej z przyniosłoby następujący efekt.
>>> z.update(x)
>>> z
{'a': 1, 'f': 6, 'b': 2} Bliźniaczo podobna do powyższej jest metoda operatorów **. Wymaga ona jednak zapisania wyniku operacji w trzeciej zmiennej. Nie modyfikuje ona żadnej ze zmiennych, które łączymy jak to miało miejsce w poprzednim przykładzie. Została ona wprowadzona w wydaniu 3.5 języka Python. Nie jest ona zbyt intuicyjna w swoim zapisie i niewielu programistów z niej korzystało.
>>> u = { **x, **y}
>>> u
{'a': 1, 'b': 2, 'c': 3, 'd': 4}
>>> w = { **x, **z}
>>> w
{'a': 5, 'b': 2, 'f': 6} Jak widać w przypadku powtarzających się kluczy nadpisana zostanie wartość tego z lewej strony. Zaletą tej metody jest jednak to, że w pojedynczym zapisie możemy połączyć ze sobą wiele zmiennych słownikowych. Operacje łączenia wykonują się od lewej do prawej.
>>> t = { **x, **y, **z}
>>> t
{'a': 5, 'b': 2, 'c': 3, 'd': 4, 'f': 6} Połączyć dwie zmienne słownikowe możemy jeszcze tworząc trzecią zmienną jawną deklaracją typu, czyli dict(x, **y). Metoda ta działa jednak jedynie w przypadku, gdy wszystkie klucze w słownikach są tekstem.
W Python 3.9 wprowadzono operacje na zmiennych słownikowych za pomocą operatorów union (|) oraz in-place union (|=). Pierwszy z nich jest odpowiednikiem zapisu {**x, **y}.
>>> x | y
{'a': 1, 'b': 2, 'c': 3, 'd': 4}
>>> x | z
{'a': 5, 'b': 2, 'f': 6}
>>> x | y | z
{'a': 5, 'b': 2, 'c': 3, 'd': 4, 'f': 6} Sam operator | nie modyfikuje wartości żadnej ze zmiennych. Wynik operacji możemy przypisać do nowej zmiennej. Inaczej zachowuje się operator |=, który połączoną wartość zapisuje w zmiennej po lewej stronie wywołania. Jest on zatem odpowiednikiem wywołania metody update().
>>> x |= y
>>> x
{'a': 1, 'b': 2, 'c': 3, 'd': 4}
>>> y
{'c': 3, 'd': 4} Jak widzisz łączenie zmiennych słownikowych można wykonać na wiele sposobów. Wybierz odpowiedni dla swojego programu. Koniecznie pamiętaj, która metoda nadpisuje wartość jednej z łączonych zmiennych aby nie stracić przetwarzanych danych.
W pierwszej części pokazałem jak definiować listę oraz w jaki sposób odczytywać pojedyncze, lub całe grupy elementów listy. Operacji na listach i jej elementach jest nieco więcej. Raz utworzona lista nie jest obiektem stałym i można zarówno modyfikować wartość każdego z jej elementów jak i dodawać oraz usuwać poszczególne elementy. Listy w Python pozwalają na przeprowadzenie tych operacji w prosty sposób. W tym artykule zaprezentuję Ci jak to zrobić.
Są takie umiejętności, które każdy programujący w dowolnym języku programowania musi umieć posiadać. Nie inaczej jest w Pythonie. W serii „wtorki z Pythonem” będę poruszał także bardziej podstawowe zagadnienia związane z programowaniem, które nie tylko dla osób początkujących mogą stanowić przydatne kompendium wiedzy. W tym tygodniu zajmę się typem danych, jakim są listy.
Każdy programista wie, że umieszczanie komentarzy w kodzie źródłowym aplikacji jest nie tylko elementem dobrej praktyki, ale także często wymogiem. Często jednak nie ma na to czas lub jest go zbyt mało. W domowych czy firmowych labach często w ogóle nie zawracamy sobie tym głowy. Jednak nawet gdy piszemy aplikację lub playbook tylko dla siebie warto zadbać o choćby minimalną jego dokumentację, a komentarze zawarte w kodzie źródłowym przydadzą się, jeżeli będziemy chcieli go wykorzystać potem w innym projekcie.
Jeżeli chodzi o wszelkiej maści automatyzację, to zawsze preferuję wykorzystywanie API wszędzie gdzie to tylko możliwe. Wydawanie poleceń na urządzeniu i parsowanie wyniku, który normalnie widzisz na ekranie to prosta droga do wywołania awarii w swojej sieci. Wystarczy, że w wyniku zmieni się jeden znak, a już twoje skrypty przestaną poprawnie działać. API działa inaczej, gdyż w operuje ściśle określonymi metodami i strukturami danych w komunikacji między klientem a aplikacją. Dlatego jedną z pierwszych czynności jakie powinniśmy zrobić to podłączenie API Dockera do interfejsów maszyny, na której uruchomiliśmy usługę.
Spośród wielu narzędzi, których będziesz używał, jednym z podstawowych będzie Docker. To w kontenerach najlepiej odpalić inne narzędzia takie jak Jenkis, Puppet, Ansible Tower czy nawet własną instancję GitLaba. Rozwiązanie takie sprawdza się zarówno na systemach produkcyjnych jak i w laboratorium. Wiele aplikacji jest od podstaw napisanych, lub zostało zoptymalizowane, do działania w kontenerach. Instalacja Dockera jest bardzo prosta. Pamiętaj jednak, że Docker zaraz po zainstalowaniu nie jest odpowiednio zabezpieczony, aby bezpiecznie go wykorzystywać poza domowym zaciszem lub labem.