W jednym z poprzednich postów opisałem mechanizm Docker Configs. Pozwala on na umieszczenie zawartości dowolnego pliku w kontenerze działającym w klastrze Swarm. Zawartość pliku definiujemy jako obiekt klastra. Jest jeszcze drugi wart uwagi mechanizm Docker Secrets. Wykorzystujemy go, aby zarządzań i przekazywać w bezpieczny sposób do kontenera wrażliwe informacje takie jak hasła czy klucze SSH.
Na pewno nie umknęło Twojej uwadze, że w języku Python nazwy niektórych obiektów, zmiennych czy funkcji składają się z podkreśleń umieszczanych na początku, na końcu lub po obu stronach. Jest to celowy zabieg, konwencja i standard, który ma na celu uporządkowanie kodu zarówno pod względem semantycznym, funkcjonalnym jak i optycznym, czyli ułatwić jego czytanie. W dzisiejszym artykule wyjaśnię Ci jakie znaczenie mają podkreślenia w tych konkretnych przypadkach.
Wielu inżynierów zapomina, że narzędzia, z których korzystają, można w prosty sposób łączyć. Ja w ten sposób w projektach łączę często Terraform i Makefile. Pozwala mi to zautomatyzować proces wykonywania czynności oraz uniknąć prostych błędów, takich jak choćby literówki czy odwoływanie się do nieistniejących plików. Pokażę Ci teraz jakie to banalnie proste!
Projektując mikrosegmentację usług i ich konteneryzację powinniśmy pamiętać, by nie zapisywać wewnątrz kontenerów informacji, które zmieniają się w zależności od instancji. Umieszczanie plików konfiguracyjnych aplikacji uruchamianej w kontenerze “na sztywno” w obrazie kontenera nie jest zbyt dobrym pomysłem. Podobnie rzecz ma się choćby z certyfikatami SSL. Pokażę Ci dwa sposoby na to, w jaki sposób możesz przekazać podłączyć dowolny plik do kontenera. Zdradzę Ci, że drugi jest moim ulubionym.